محمد-مجتبی****یک لیوان قهوه تلخ....

يك ليوان قهوه... قهوه اى تلخ... به طعم زندگى ام... يك موزيك ملايم... نشستن در كنج اتاق... خيره به ديوار... ياد خاطره ها... يك سكوت مرگبار... يك قطره اشك ... خنديدن به خود... اشك را با دستانم پاك مى كنم... به آينه نگاه مى كنم به خود نيشخندى مى زنم... باز آه مى كشم و همان لبخند مصنوعى را مى زنم... و بزرگترين دروغ را به خود مى گويم... حال من خوب است :) کانون فرهنگی چوک...