من پور سینا شده ام انگار(فرینا)

نه شاعرم نه استاد هنر نه ریاضی میدانم نه نجووم اما چرا بوی عطر تو شاعرم میکند؟ وطرح نگاهت.آه طرح نگاهت نقاش میشوم در دنیای آب و رنگ چشمان تو غرق لحظه ها, لحظه های انتظار را به آخرین توان صبرم میرسانم باز نمیشود بودن هایت منهای نبودن هایت حاصل همیشه منفی ست لبخندت که در تمام وجود من ضرب میشود میشود یک عالم سر مستی و دیوانگی غم هایم خراب,ریاضیاتم خوب میشود آسمانم سالهه بی ستاره بود ستاره ام شدی نگاهم یک سر به سوی توست آن چنان که صورت فلکی چهره ات راه شیری خانه ات و ستاره قطبی نگاهت را هر شب رصد میکنم و تو چه میدانی که چه لذتی دارد علم ستاره شناسی هنگامی که ستاره ی بخت من تویی تو که باشی گویا هیچ چیز از پور سینا کم ندارم[img=22x29]/weblog/file/forum/smiles/10.gif[/img][img=19x19]/weblog/file/forum/smiles/9.gif[/img] کانون فرهنگی چوک...